‘ரணகளம்’ : ‘துணை’யும் ‘இணை’யும்

 « புதுச்சேரி என்ற பெயரில் ஒரு  நாவலை எழுதத் தகவலைத் திரட்டினேன். கிடைத்துள்ள தகவல்கள் ஓரளவிற்குப் போதுமானவை. இருந்தாலும் நன்றாக வரவேண்டுமென்ற அச்சத்தினால் தள்ளிப்போகிறது. இடைவெளியை  நிரப்ப  ஒரு குறு நாவலை  எழுத முடிக்க யோசித்திருந்தவேளை ‘ our souls at night’  (கெண்ட் ஹாரெஃப் என்ற அமெரிக்க எழுத்தாளரின் நாவல்)  என்ற திரைப்படத்தைப் பார்த்தேன். குறு நாவலொன்றை எழுதத் தீர்மானித்தது தற்செயலெனில், Lunch box புகழ் ரித்தேஷ் பத்ரா எங்கிற இந்திய இயக்குனர் கைவண்ணத்தில் உருவான இத்திரைப்படத்தைக் காண  நேர்ந்ததும் தற்செயலே. ராபர்ட்ஃபோர்ட், ஜேன் ஃபோண்டா இருவரும் நடித்திருக்கிறார்கள். முதுமை அரிக்கும் இரு மனித உயிர்களின் அந்திம  நோய்க்கு கலை, உளவியல் அடிப்படையில் தீர்வுகண்டிருக்கிறார்கள். இப்படம் வேறொரு சிந்தனையைக் கொடுத்தது. துணை என்ற சொல்லைக் குஈத்து யோசிக்க வைத்தது. அந்த யோசனையைப் புனைவாக்கியதன் பலனே இந்த  நாவல். »

‘ரண்கவளம்’   நாவலுக்கு எழுதிய முன்னுரை இது. ஆம், ரணகளம் துணைகுறித்த ஒரு பார்வை. துணை மிகப் பெரிய சொல். துணையுடன் ஆற்றும் வினையே முழுமையை எட்ட உதவும் என்பதைமனிதர்க்கு குறிப்பால் உணர்த்த முற்பட்டதுபோல நமது உடலில் கைகள், கால்கள், கண்கள் நாசிதுவாரங்களென, முக்கிய உறுப்புக்களையெல்லாம்  இயற்கை இரண்டிரண்டாக  படைத்திருக்கிறது. இத்துணையை இணையாக, தோழமையாக, சரி நிகராகக் கொள்வதற்கு மாறாக இரண்டிலொன்றை உயர்த்தி பிடிக்கிறபொழுது, ஈன்றெடுத்தல் சுகப்பிரசவமாக நடைபெறுவது கிடையாது. இரண்டிலொன்றை உதவியாள், சேவகன், அடிமை, இரண்டாம் பாலினம் என்று கீழே  நிறுத்தி பெறப்படும் பலன்கள் முழுமையானப் பலன்களா என்றால் இல்லை. விசுவாசத்தின் பெயரால் செய்யப்படும் வினைக்கும் விருப்பத்தின் பெயரால் செய்யப்படும் வினைக்கும் இடையே வேறுபாடுகள் உண்டு.

ரணகளம் முன்னுரையில் சொல்லப்பட்டுள்ள ‘our souls at night’  பற்றியும் வேறு இரண்டு தகவல்களையும் பகிர்ந்துகொள்வது ஒருவகையில் அண்மையில் வந்துள்ள என்னுடைய  நாவலை ஏறி நின்று எட்டிப்பார்க்க வசதியாக முக்காலியைப் போடுவது.  ரணகளம்

அந்த வகையில் மூன்று ‘துணை’கள் குறித்து பேசுகிறேன். ஒவ்வொன்றும் ஒவ்வொருவகை.

துணை -1 : இணை

‘our souls at night’  நாவலில் நாயகனும் நாயகியும் எழுபது வயதைக் கடந்தவர்கள். நாயகன் மனைவியை இழந்தவர்,  நாயகி கணவனை இழந்தவள்.   ஒரே தெருவில் அவரவர் வீடுகளில், இன்றையை  நியதிக்கேற்ப  பிள்ளைகளைப் பிரிந்து வாழ்கிறார்கள். இருவரும் தனிமை விபத்துக்குள்ளானவர்கள்,   மன ஊனமுற்றவர்கள். பகல்வாழ்க்கையும் அது சார்ந்த உரையாடலும் வணிப விதிக்குட்பட்ட  நிலையில், தெரிந்தமுகங்கள்கூட சம்பாஷனைகளை சடங்குகளாக அணுகுகிறச் சூழலில் பாசாங்கற்ற அன்பிற்கும் அரவணப்பிற்கும் இரவு வெளிச்சம் தருமென  நம்பும் கதை நாயகி தனிமை வெக்கைக்கு நிழல் தேடும் முயற்சியாக மூதாட்டியான ஜேன்ஃபோண்டா, கிழவர் ராபர்ட் ஃபோர்ட் ஐ தேடிவருகிறாள். அவரிடம்  நேரடியாகவே இரவு என்னுடன் வந்து தங்க முடியுமா எனக் கேட்கிறாள். அவர் தயங்குகிறார். யோசித்து சொல்கிறேன் என் கிறார். ஒரு நாள் இரவு  அவள் வீட்டிற்கு இரவுக்கு வேண்டிய ஆடைகளுடன் பிறர் அறியாதபடி அவள் வீட்டு பின் வாசல்  வழியாக வருகிறார். இருவரும் அவரவர் குடும்பம் பிள்ளைகள், பிடித்தது பிடியாதது என உரையாடலைத் தொடங்குகிறார்கள். அவர்களிடையே  நாம் பலரும் சந்தேகிக்கிற வேறுவகையான உறுவுகள் இருப்பதில்லை. பின்னர்  செய்தி அச்சிறிய  கிராமத்தில் மதுச்சாலைகளில், பொதுவெளிகளில் அவர்களைகிண்டலும் கேலியுமாக விமர்சிக்க உதவுகிறது. சொந்த பிள்ளைகளின் கோப்பத்திற்கும் ஆளாகிறார்கள்.

துணை -2 : புணர்ச்சி

The Reader என்று மற்றொரு திரைப்படம் பெர்னார் ஷ்லிங்க் என் கிற ஜெர்மன் எழுத்தாளரின்  நாவல். இப்படத்தில் மைக்கேல் பதின் வயது சிறுவன். ஒரு மழை  நாளில் பள்ளியிலிருந்து திரும்பும் வழியில்  மைக்கேல், திடீரென்று  உடல் நலிவுற்று  வருந்துகிறபோது,  டிராம் ஒன்றில் பரிசோதகராக வேலைசெய்யும்,  அவனைக்காட்டிலும் இருமடங்கு  வயதுடைய  ஹன்னா உதவுகிறாள். அவர்களிடையே  நட்பு பிறக்கிறது. நட்பு காதலாகிறது. முதலில் குறிப்பிட்ட படத்தில் உடல் உறவுக்கு இடமில்லை. இங்கே உடல் உறவின்றி அவர்கள் சந்திப்புகள் கழிவதில்லை. முதல் படத்தில்  நாயகனும் நாயகியும் தங்கள் மனதில் உள்ள சேமித்துள்ள அனைத்தையும் உரையாடலாக பகிர்ந்துகொள்கிறார்கள். இப்படத்தில் உடல் உறவு கொள்ளும்  நேரத்திலும் உலக இலக்கியங்களை  மைக்கேல் வாசிக்க ஹன்னா கேட்டு ரசிக்கிறாள். முதல் படத்தில் இருவருக்குமிடையில் ரகசியங்கள் இல்லை. இரண்டாவது படத்தில்  தம்பதிகளிடையே ஒருவர் குறிப்பாக ஹன்னா இளைஞனிடம் மறைக்க ரகசியங்கள் உண்டு.

துணை – 3 : காப்பு

தற்போதைய பிரெஞ்சு அதிபர் மக்ரோனுக்கும் அவருடைய மனைவி பிரிஜித்திற்கும் இருபத்தெட்டு  வருடங்கள் வித்தியாசம். இருபரும் காதலில் விழுந்த ஆண்டு 1993.  அப்போது  பிரிஜித்  பள்ளி ஆசிரியை நாற்பத்துமூன்று வயது, அவருடைய காதலன் அதிபர் மக்ரோனுக்கு  பதினைந்து வயது. அவர்கள் காதலில் விழுந்தபோது பிரிஜித்தின் முதல் கணவர்  மகளும், அதிபர்மக்ரோனும் ஒரே வகுப்பில் படித்தார்கள். இருந்தபோதும் ஆசிரியையும் மாணவனும் காதலித்தார்கள். பதினெட்டு வயதுக்கு கீழ் உள்ள சிறுவனுடனான உறவு பெரும்மாபாலான  நாடுகளைப்போலவே பிரான்சிலும் தண்டனைக்குரியது. எனவே இருவரும் 13 வருடங்கள் காத்திருந்தார்கள். முதல் கணவனை 2006ல் பிரிஜித் விவாகரத்து செய்துவிட்டு 2007ல் மக்ரோனை மணமுடிக்கிறார்.  மக்ரோனுக்கும் பிரிஜித்திற்கும் பிள்ளைகள் இல்லை. பிரிஜித்தின் முதல் கணவர் பிள்ளைகளை ஏற்றுகொள்கிறார். அதிபர் மக்ரோன் தான் ஒரு தன் பாலினவிரும்பி இல்லை என பகிரங்கமாக மறுக்கவேண்டிய  நிர்ப்பந்தம் இருந்தது. இன்றும் 38 வயது பிரெஞ்சு அதிபர் இம்மானெவெல் மக்ரோனும் அவருடைய 66 வயது மனவியும் துணை என்ற சொல்லுக்கு துணை என்ற சொல்லின் சாட்சியாய் நிற்கிறார்கள்..

இந்த மூன்று தடத்திலும் துணை என்ற சொல் மேற்குலகில் வெவ்வேறு பொருளில் பயணிக்கிறது.  ‘இது என் வாழ்க்கை, பிறர் குறித்து எனக்கென்ன கவலை !’ என்கிற தனிமனிதன் ஒருபக்கம்.  ‘அது அவன் வாழ்க்கை, நமக்கென்ன வந்தது ! எனக் கருதுகிற சமூகம். இந்த இரு தரப்பிற்கும் மேற்கண்ட உண்மைகளை வெளிச்சத்திற்குக் கொண்டுவந்ததில் பங்கிருக்கிறது.    இதில் என்னை ஆச்சரியமூட்டும் விஷயம்  தனிமனித வாழ்க்கைக்கு விசுவாசமாக இருக்கவேண்டி பாசம் பந்தம் போண்ற சொற்களைப் பின்னுக்குதள்ளி வாழும்  மேற்குலக சமூகம் கீழைத்தேய சமூகத்தைக் காட்டிலும் வலிமையுடன் இருப்பது.

கடந்தகாலம் கடவுள் சடங்கு  பெயரால் மனித உயிர்களை ஒன்றிணைத்தது. அகக் கூறுகளைக் காட்டிலும் புறக் கூறுகள் அன்று முக்கியத்துவம் பெற்றன. இன்று புறகூறுகள் இடத்தில்  அகக்கூறுகள்.

மேற்குறிப்பிட்ட மூன்று உதாரணங்கள்  சாராது, கீழைப்பின்புலத்தில் துணை என்றசொல்லுக்குப் பொருள் காண முற்பட்டதே ‘ரண களம்’    இங்கே எனது ‘துணை’க்குப் பொருள்,  ‘ நட்பு ‘. துணையின்றியும், பயணிக்கலாம். ஆனால் அலுப்பின்றி பயணிக்க  துணை வேண்டும்.

—————–